Monday, December 20, 2010

ജനുവരിയുടെ ജാലക കാഴ്ചകള്‍

       നീയാണ്, നീ മാത്രമാണ് എന്റെ എകാന്തതക്ക്‌ ഭംഗം വരുത്തിയത്. നീയാണ് എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളുടെ നിഭേധങ്ങളറിഞ്ഞു ധിക്കാരത്തോടെ ഉന്മാത നൃത്തം ചെയ്യാന്‍ മഞ്ഞുകാലങ്ങളുടെ പ്രഭാതങ്ങളെനിക്ക് തന്നത്.......നീ മാത്രമാണ് എന്റെ സ്നേഹത്തിന്റെ കയ്പുകളെററു വാങ്ങാന്‍ ധൈര്യം കാണിച്ചത്....

                            ഓര്‍മ്മകളുടെ വലിയ ഭാണ്ഡം മുറുക്കി ഒടുവില്‍ പിരിയുമ്പോഴും ഡിസംബര്‍.....നീയറിയുന്നുവോ ആരുമറിയാതെ ഒരു സ്വപ്നം പൊലിഞ്ഞു പോയത്......? വീണ്ടും ഒരു ഡിസംബറിന്റെ വരവിനായി കാത്തിരിക്കുന്നത്.....?

                         എങ്കിലും കാലമേ.......ഓര്‍മ്മകളുടെ നീറുന്ന പുതപ്പു നീക്കീ ഞാനീ ജനുവരിയുടെ കുളിരുന്ന പ്രഭാതങ്ങളെററു വാങ്ങട്ടെ ! പോയ വര്‍ഷത്തിന്റെ നഷ്ടപെടലുകളും നൊമ്പരങ്ങളും മറന്നു വീണ്ടും സ്വപ്നങ്ങളിലേക്കുള്ള യാത്ര.....

                             ഓര്‍മ്മയില്‍ ഒരിക്കല്‍ നാം ആ മണ്ണിന്റെ നനവ്‌ കൊതിക്കും. ജനുവരിയുടെ കുളിരും വാകപ്പൂവുകളും ഗുല്‍മോഹര്‍കളും വകഞ്ഞു മാറ്റി നാമെത്തുന്നത് ആ ഒഴിഞ്ഞ കല്പടവുകളിലെക്കായിരിക്കും. ഒരിക്കലെന്നോ നാം കളഞ്ഞിട്ടു പോയ സ്മൃതികളുടെ ഇലകള്‍ അപ്പോഴും അവിടെ കൊഴിഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ടാവും. പ്രിയ പുതുവര്‍ഷമേ.....കുളിരുള്ള പ്രഭാതങ്ങളെ ഇളവെയില് കൊണ്ടെന്ന പോലെ കാമ്പസ്സിന്റെ ഓര്‍മ്മകള്‍ കൊണ്ട് എന്നെ ഞാനാക്കുക.....

                         തണുത്ത ഇടങ്ങളില്‍ നിന്നാണ് സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ വേനല്‍ തേടി പറക്കാന്‍ തുടങ്ങുന്നത്. പൊള്ളുന്ന മനസ്സിനെ പിന്നെ കാലം വര്ഷാഘോഷത്തിന്റെ നീര്‍ച്ചാലുകളില്‍ കഴുകിയെടുത്ത് സുഖപ്പെടുത്തും. പൂക്കളുടെ ഉത്സവങ്ങളും ശിശിര സായാഹ്നങ്ങളുടെ മൌനവും ഉള്ളില്‍ ഇടം പിടിക്കും.

                        കണ്ണീരോ പുഞ്ചിരിയോ കാലം എന്തും പകരട്ടെ, അവിടെ നമ്മള്‍ സ്വസ്തരായിരിക്കും. അവിടെയെന്നാല്‍, അവിടെ തന്നെ. ഒരു ക്ലാസ്മുറിയുടെ അവസാനബെഞ്ഞ്ജിലോ, വരാന്തയുടെ തൂണിന്റെ തണലിലോ, സമരാവേശത്താലോഴുകുന്ന കരളുറപ്പുള്ള  കൂട്ടുകാര്‍ക്കിടയിലോ, കാന്റീനിന്റെ കട്ടുതിന്നലുകളിലോ.....സ്ഥാനം സ്വയം തിരഞ്ഞെടുക്കാം. പശ്ചാത്തലത്തില്‍ സ്വാസ്ഥ്യത്തിന്റെ സംഗീതം ഉറപ്പു തരും കാമ്പസ്.

                        വേനലിനും, മഞ്ഞിനും, മഴക്കും ഇവിടെ പ്രത്യേക അളവില്ല. മഴ നനയുമ്പോള്‍ കൂട്ടുകാരിയോട് പറയാം, "നീ കയ്യില്‍ ശേഖരിക്കുന്ന മഴത്തുള്ളികള്‍ നിനക്കെന്നോടുള്ള സ്നേഹമാണ്, നിന്റെ കയ്യില്‍ പതിക്കാത്തതത്രയും എനിക്ക് നിന്നോടുള്ള സ്നേഹവും....."

                           ഓരോ ദിവസവും പുതുവര്‍ഷപ്പുലരി പോലെ തുടുത്തു നിറയുന്ന കാംപസ്സിനു സ്വയം വെളിപ്പെടുത്താനും, മറച്ചു വെക്കാനും സന്ദേശകാവ്യങ്ങളിലെ വരികളായ് ജനുവരിയെത്തും. ഡിസംബറിന്റെ മരണരാവില്‍ ക്ലാസ്സ്മുറികളും വരാന്തകളും തണുപ്പ് മൂടി പുതച്ച്ചിറങ്ങി  വെളുക്കുമ്പോള്‍ കണ്ണും തിരുമ്മി ഹാപ്പി ന്യൂ ഇയര്‍ ആശംസകള്‍ക്ക് നേരെ വെറുതെ ചിരിച്ചു കാണിക്കും. പ്രണയത്തെയും സൌഹൃദത്തെയും ആശംസാകാര്‍ഡുകള്‍ക്ക് മാത്രമായി അവകാശപ്പെടാനാവില്ല ഇപ്പോള്‍. മൊബൈല്‍ സന്ദേശങ്ങള്‍ വഴി അവ നേരത്തെ ഹൃദയത്തില്‍ സീറ്റ് പിടിച്ചിരിക്കും, എന്നിട്ട് പറയും ; "നിനക്ക് ഞാന്‍ 365 പുഞ്ചിരികള്‍ അയക്കാം. ഒന്ന് ചുണ്ടിലും ബാക്കി ഹൃദയത്തിലും വെക്കുക. എന്നിട്ട് ഹൃദയത്തില്‍ നിന്ന് ഓരോ ദിവസവും ഓരോന്നെടുത്തു ചുണ്ടില്‍ വെച്ച് വര്ഷം മുഴുവന്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ടേയിരിക്കുക....."

3 C O M M E N T S:

remya said...

Hi D i wish u to become a famous blogger. it's really surprising

najumal said...

velli velichathiL kuthirnna prakrithiye oru nottam kondu hridhayathil aettuvaangi aashcharyapoorvam nilkkunna oru kuttiye poleyaanu ivide ee mahatharamaaya 'greeshmathil' varunna oro srishtiyeyum njan nokki kaanunnathu,,,,,

vallaatha oru anubhoodhiyaanu ivide oro srishtikal vaayikkumbozhum njaan ariyunnathu allenkil manassilaakkunnathu....

Thudarnnum mahatharamaaya kaavyangal undaakatte aa dhaivadhathamaaya thoolikayil ninnum.!!

Anonymous said...

gud job.. wish u al da best..

Post a Comment

കമന്റ്‌ ഒരു വെളിച്ചമാണ്. തിരുത്താനും മുന്നോട്ട് നീങ്ങാനും.
ആ വെളിച്ചം തരുമല്ലോ...

 
;